Το ΕΡΓΑΤΙΚΌ ΔΊΚΑΙΟ ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΊΑ

δεκατρία έτος είκοσι- Εργασίας

Εργασίας, σε άλλες γλώσσες, γνωστή από τον εργαζόμενο ή εργαζόμενους και τους εργαζόμενους, είναι, ουσιαστικά, τα ανθρώπινα, χρησιμοποιώντας τη δύναμη της τη δυνατότητα να πάρετε μια απάντηση, με τη μορφή του εισοδήματος, είτε χρήματα, είτε σε οποιαδήποτε άλλη μορφή, για τον εργοδότη, εργοδοτών ή σε οποιαδήποτε εργοδότηΟι εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι ο κύριος να πάρει τα έσοδα και υποχρεώσεις, με τη μορφή της εργασίας σε ένα τμήμα της εργασίας που παρέχεται από τον εργοδότη. Έτσι, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εργαζομένων δεν επικαλύπτουν το ένα το άλλο και το άλλο να παραβιάζει, τότε είναι αναγκαία η ύπαρξη της έννομης τάξης ρυθμίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εργαζομένων, ή το λεγόμενο εργατικό δίκαιο. Το εργατικό δίκαιο, σύμφωνα με τον Καθηγητή Ιμάμη, καθηγητής εργατικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Ινδονησίας, είναι"ένα σύνολο κανόνων, γραπτή ή όχι, σχετικά με ένα περιστατικό κατά το οποίο ένα άτομο εργάζεται σε άλλο πρόσωπο λάβετε μια ανταμοιβή". Ακόμα σύμφωνα με τον ίδιο, το εργατικό δίκαιο έχει δύο φύσεις: τη νομική και κοινωνιολογική.

Δικαστικώς, η εργασία είναι δωρεάν, αλλά στην κοινωνιολογική εργασία δεν είναι δωρεάν.

Έτσι, οι εργαζόμενοι έχουν την ανεξαρτησία του δικαστικού το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να έχουν την ίδια θέση μπροστά στο νόμο με τον εργοδότη, αλλά στην κοινωνιολογική θέση του εργατικού -χειροτονία από τον εργοδότη, όταν ο εργοδότης έχει την εξουσία να κυβερνά τα συνδικάτα και να καθορίζουν τους όρους εργασίας και την κατάσταση της εργασίας. Τα ηνωμένα έθνη ως η οργάνωση των χωρών του κόσμου είναι, επίσης, την προσοχή σε ζητήματα που αφορούν το εργατικό δίκαιο, το ένα με την καθιερωμένη διεθνή οργάνωση εργασίας (ΔΟΕ) που μπορούν να φιλοξενήσουν το ζήτημα της διεθνούς εργασίας και βρίσκονται ακριβώς κάτω από τον ΟΗΕ. Στην Ινδονησία, νόμος σχετικά με το νέο εργατικό κόμμα θεωρείται από την κυβέρνηση δεδομένου ότι η μεταρρύθμιση της εποχής.

Στη νέα τάξη, το συνδικαλιστικό κίνημα και τα συνδικάτα πραγματικά περιορισμένη.

Εκείνη την εποχή η οργάνωση εργασίας περιορίζεται μόνο σε μια οργάνωση μόνο, δηλαδή (Όλα Ινδονησιακή Ένωση Εργαζομένων), όπου αυτόματα δεν υπάρχουν εργατικά οργανώσεις που οργανώνουν και να παλέψουν για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της εργασίας με βάση το πεδίο της εργασίας τους στην λεπτομέρεια.

Εκείνη τη στιγμή, το σχέδιο διευθέτησης των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων θεωρείται άδικη και καταπιεστική. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΊ που εμπλέκονται άμεσα και ακόμη και να δοθεί η εξουσία να συμμετέχουν και να είναι μέρος του οικισμού μοτίβο των εργασιακών σχέσεων. Μία περίπτωση εργαζομένων που ήταν γνωστά κατά τον χρόνο είναι μια περίπτωση το.

Μετά τη μεταρρύθμιση, το εργατικό δίκαιο ανοίγοντας πλάτος της τρέχουσας δημοκρατίας και να βιώσει μια καταπληκτική αλλάξει ριζικά, είτε κανονιστικά, πολιτικές, ιδεολογικές, ακόμα και την παγκόσμια οικονομία.

Η διαδικασία της εκβιομηχάνισης ως μέρος της κίνησης της ιστορικής πολιτικής οικονομίας του έθνους στην ανάπτυξή του άρχισε να καρπωθούν την ορμή. Εργατική νομοθεσία, τουλάχιστον, ένα μειωτή των συγκρούσεων συμφερόντων μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών με τη μία. Ακόμη και καθώς το σοκ της σύγκρουσης δεν λειτουργεί ιδανικά, στην πραγματικότητα το δικαίωμα ποικιλία των κανονιστικών εργασίας που θα πρέπει πλέον να συζητηθεί, μπορεί να είναι σε σίγαση από τη νομοθεσία για αμφισβητεί το κανονιστικό δικαιωμάτων. Σε ρυθμιστικές και κανονιστικές διατάξεις, νόμους εργασίας και, στη συνέχεια, βρείτε την ορμή με αντιπροσώπευε ένα πακέτο από την εργατική νομοθεσία: Νόμος Αριθ. Περίγραμμα και το βασικό πυρήνα του Νόμου Αριθ. δεκατρία έτος είκοσι- Απασχόλησης θα συζητηθούν εδώ."Οι εργαζόμενοι είναι άτομα που εργάζονται λαμβάνουν μισθούς ή ανταμοιβές σε άλλη μορφή Ο εργοδότης είναι το πρόσωπο που ιδιώτες, επιχειρηματίες, νομικά πρόσωπα ή άλλους οργανισμούς που απασχολούν το ανθρώπινο δυναμικό πληρώνοντας τους μισθούς και τα οφέλη σε μια άλλη μορφή Μισθοί είναι τα δικαιώματα των εργαζομένων ή των εργαζομένων που δέχτηκε και που εκφράζεται με τη μορφή του χρήματος ως αμοιβή από τον επιχειρηματία ή τον εργοδότη του εργαζομένου ή εργαζομένων, που ορίζεται από τη σύμβαση εργασίας Οι αποδοχές των εργαζομένων πρέπει να συμμορφώνονται με τον κατώτατο μισθό είναι σχετικά ορίζονται από την τοπική αυτοδιοίκηση θέση εργασίας, προκειμένου να ανταποκριθεί αξιοπρεπώς για την ανθρωπότητα Η σχέση εργασίας παρουσιάζεται λόγω της παρουσίας του μια γραπτή σύμβαση εργασίας μεταξύ του εργοδότη με τους εργαζομένους ή με τους εργάτες, και την απασχόληση συμφωνία ήταν με βάση τη συμφωνία, η ικανότητα να κάνει νομικές πράξεις, οι εργασίες της συμφωνίας και το έργο που δίνεται δεν είναι αντίθετη προς το νόμο, τη δημόσια τάξη και την ευπρέπεια". Και όταν η σύμβαση εργασίας λήγει, εάν υπάρχει τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες συνθήκες:"ο Δωρητής εργασία απαγορεύεται να απασχολούν το παιδί.

Η εξαίρεση για τα παιδιά πάνω από την ηλικία των δεκατριών ετών να εκτελούν ελαφρές εργασίες με την ακόλουθη συνθήκη: ώρες εργασίας, το πολύ τρεις ώρες έχω την άδεια από τους γονείς εργασίες στη διάρκεια της ημέρας και να μην διακόπτουν το σχολείο στιγμή λαμβάνουν τους μισθούς, την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, τη σχέση εργασίας Οι εργοδότες απαγορεύεται από την απασχόληση των εγκύων σύμφωνα με τις συστάσεις του γιατρού είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια της μήτρας και τον εαυτό του Ο εργοδότης θέτει τους όρους χρόνου, δηλαδή για ένα ανώτατο όριο σαράντα ώρες σε μία εβδομάδα, όπου επτά ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα, και η μέγιστη οκτώ ώρες ανά ημέρα, όταν υπάρχουν πέντε εργάσιμες μέρες την εβδομάδα Όταν υπάρχει υπέρβαση των ωρών εργασίας θα πρέπει να βασίζεται στη συναίνεση των εργαζομένων και το πολύ τρεις ώρες την ημέρα και δεκατέσσερις ώρες ανά εβδομάδα.

Επιπλέον ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει υπερωρίες, μισθούς το ποσό που ορίζεται με την Απόφαση του Υπουργού Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να δώσει χρόνο ανάπαυσης και άδεια των εργαζομένων.

Με τη γέννηση του Νόμου Αριθ

Διάλειμμα κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας είναι για τουλάχιστον μισή ώρα μετά από να εργαστεί τέσσερις συνεχόμενες ώρες.

Ενώ η εβδομαδιαία ανάπαυση είναι μια μέρα, όταν υπάρχουν έξι εργάσιμες ημέρες ανά εβδομάδα και δύο ημέρες, όταν υπάρχουν πέντε εργάσιμες ημέρες την εβδομάδαετήσια άδεια τουλάχιστον Δώδεκα ημέρες, αφότου οι εργάτες δουλεύουν για Δώδεκα συνεχείς μήνες. Και μια μακρά ανάπαυση τουλάχιστον δύο μήνες και να διενεργούνται για το έβδομο και το όγδοο έτος, αντίστοιχα, σε ένα μήνα για τους εργαζόμενους που έχουν εργαστεί για έξι χρόνια στη σειρά Οι εργοδότες υποχρεούνται να παρέχουν μια ευκαιρία για τους εργαζόμενους που εκτελούν λατρείας απαιτείται από τη θρησκεία του Οι εργαζόμενες γυναίκες με δεδομένη την έμμηνο ρύση αφήστε την πρώτη ημέρα και τη δεύτερη, την άδεια μητρότητας, κάθε ημέρες πριν και μετά τον τοκετό, και μετ 'αποδοχών αποβολή σύμφωνα με το πιστοποιητικό του γιατρού Τερματισμού της Απασχόλησης είναι η καταγγελία της εργασιακής σχέσης, γιατί κάτι συγκεκριμένο που είχε ως αποτέλεσμα το τη λήξη των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη. Σε περίπτωση διακοπής της απασχόλησης, τότε ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει αποζημίωση, βραβεία, και την αντικατάσταση δικαιωμάτων Τον τερματισμό της Απασχόλησης μπορεί να πραγματοποιηθεί με λόγους, όπως η εγκληματική συμπεριφορά των εργαζομένων, φταίει η εταιρεία, ή να εκτελέσετε ενέργειες που βλάπτουν την εταιρεία."Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία, που καταγράφονται κατά το έτος είκοσι-δέκα δεν είναι ο αριθμός των εργαζομένων στην Ινδονησία, όσο εκατομμύρια άνθρωποι.

Με το ποσό της εργασίας που είναι ο ρόλος των γενικών νομικών πάντα για εργασίας είναι ζωτικής σημασίας.

Αυτό επιδεινώνεται από την αύξηση του σε διάφορες περιοχές στην Ινδονησία που απαιτεί τα πάντα σχετικά εργασίας, καλύτερους μισθούς, πρόνοια, το μερίδιο της Ινδονησίας εργαζομένων στην εταιρεία, και άλλοι.

δεκατρία έτος είκοσι- Απασχόλησης, τουλάχιστον, άρχισαν να δίνουν την ομπρέλα για εργασία, αν και ο ίδιος ο νόμος δεν περιλαμβάνει όλες τις απαιτήσεις για την ευημερία των εργαζομένων.

Θα διαφωνήσω διότι σε αυτούς τους νόμους δεν είναι τα βασικά στοιχεία των κανονισμών σχετικά με την εργασία που πρέπει να υλοποιείται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και από τον εργοδότη. Επίσης, ο νόμος ασχολείται με τους μισθούς των εργαζομένων, που πρέπει να είναι πάνω από την αξία του κατώτατου μισθού σε σχέση σε κάθε περιοχή ανάλογα με το εισόδημα της ίδιας της περιοχής. Αλλά στην πραγματικότητα, ο Νόμος Αριθ. δεκατρία έτος είκοσι- δεν έχει πλήρως εφαρμοσμένο από πολλές επιχειρήσεις στην Ινδονησία. Όχι. δεκατρία έτος είκοσι- είναι ήδη τεθεί όσον αφορά στην απασχόληση των ανηλίκων. Ο ορισμός του παιδιού στην ΠΡΆΞΗ είναι κάτω από την ηλικία των δεκαοκτώ ετών, και τον αποκλεισμό με αναστολή για παιδιά από δεκατρία χρόνια ήταν για να εργαστούν έως και τρεις ώρες την ημέρα. Αλλά στην πραγματικότητα, πολύ κάτω από την ηλικία των δεκατριών ετών, οι οποίοι απασχολούνται ήδη από τη βιομηχανία, ειδικά οικοτεχνία. Αυτό αυτό ήταν επίσης ευπρόσδεκτη από τα παιδιά με την πλειοψηφία της ο λόγος είναι η διάλυση του σχολείου και θα πρέπει να φέρουν την οικογενειακή ζωή. Επιπλέον, είναι επίσης πολλά παιδιά άνω των δεκατριών ετών που εργάζονται για περισσότερες από τρεις ώρες την ημέρα. Οι ώρες εργασίας των εργαζομένων στην Ινδονησία είναι επίσης συχνά μια παραβίαση του ΝΌΜΟΥ. Ως ένα παράδειγμα, πολλοί εργαζόμενοι γύρω μου που εργάζεται για οκτώ ώρες κάθε βάρδια, και να εργαστούν για έξι ημέρες κάθε εβδομάδα.

Όταν ανήλθαν εργάζονται για σαράντα οκτώ ώρες κάθε βδομάδα, και αυτό είναι ήδη το σπάσιμο του ΝΌΜΟΥ.

δεκατρία έτος είκοσι, όπου κάθε εργάτες μέγιστη εργασίας για σαράντα ώρες την εβδομάδα. Σαράντα οκτώ ώρες της εργασίας αυτής δεν υπολογίζεται ως υπερωρίες, όπως θα πρέπει να αναφέρονται στο ΝΌΜΟ. δεκατρία χρόνια είκοσι. Για τα σημεία της άδειας, ο εργοδότης επίσης σπάνια εφαρμόζεται από μια μακρά διακοπή, σύμφωνα με το ΝΌΜΟ, όπου ο εργοδότης πρέπει να παρέχει πρόσθετη άδεια για τουλάχιστον δύο μήνες μετά την εργασία για να εργαστούν για έξι χρόνια. Του βασικού μισθού των εργαζομένων ήταν πολλά, ο εργοδότης που δίνει μισθούς σε εργαζόμενους σύμφωνα με τους κανόνες του κατώτατου μισθού σε σχέση. Είναι πολύ αντιμετώπισε ιδιαίτερα στην εγχώρια βιομηχανία. Όχι την εφαρμογή του ΝΌΜΟΥ. Όχι δεκατρία έτος είκοσι- πλήρως για τις σχέσεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών οφείλεται εν μέρει δεν είναι η κατανόηση των εργαζομένων και των εργοδοτών σχετικά με το ΝΌΜΟ. Όταν στην πραγματικότητα, εάν οι εργαζόμενοι γνωρίζουν και όχι συμβάσεις εργασίας που παραβιάζουν το νόμο μπορεί να έφερε στη σφαίρα του δικαίου. Ωστόσο, εάν υπάρχουν εργαζόμενοι που γνωρίζουν το περιεχόμενο του ΝΌΜΟΥ, αλλά η σύμβαση εργασίας του, εξακολουθεί να παραβιάζει τους κανόνες του ΔΙΚΑΊΟΥ, επειδή οι εργαζόμενοι φοβούνται ότι θα χάσουν την δουλειά του, ώστε να κάνει τους εργαζόμενους να αισθάνονται καλύτερα το έργο της ανωτέρω προθεσμίας και το μισθό κάτω από τον κατώτατο μισθό από ό, τι δεν πήρε τη δουλειά. Ως εκ τούτου, η ανάγκη για ευαισθητοποίηση του εργοδότη, ώστε να μην εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους με αποδοχές που είναι λιγότερο από ό, τι το κράτος ΔΙΚΑΊΟΥ που έχουν οριστεί. Εκτός από την ευθύνη οι κανόνες του ΔΙΚΑΊΟΥ που εμφανίζεται συχνά μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, σύμφωνα με το ΝΌΜΟ όσον αφορά την απασχόληση θα πρέπει να ανανεωθεί, δεδομένης της βιομηχανίας που περιλαμβάνει εργαζομένων συνεχίζει να αυξάνεται, οπότε πρέπει να υπάρχει μια νομική ομπρέλα πάντα ομπρέλα εργοδοτών και εργαζομένων, ανά πάσα στιγμή. Μία από τις περιπτώσεις που εμφανίζονται συχνά στην Παπούα μέχρι αυτή τη στιγμή είναι ότι οι άνθρωποι εκεί είναι απαιτητικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Παπούα να παρέχουν ένα μέρος του αριθμού των εργατών για τους ιθαγενείς ανθρώπους. Αυτό επιδεινώνεται από τον τρόπο που η δίωξη, οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ σκληρή, με αποτέλεσμα να εγκληματίας. Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα υπόψη από την κυβέρνηση.